Girava hestên xerîb…Xizan Şîlan

ez

mehkûmê şevên dirinde me

êşa xeyalên xwe

li ser pêlên okyanûsan

dineqişînim

dem min dinivisîne

ez jî heyaman dixwînim

herkes li biharan çîçekên rengîn

berhev dike

lê strî û kelemên rojên xopan jî

dikevin para min

li nav serma babilîsoka jiyanê

dişewitim

li ber çirûskên tava rojê

dicemidim

li kolanên bajarê biyanî

rondikên ziwa li quncikên tenha

dibarînim

di keservedena sîngê min de

şopa birîneke kûr

ji ewrên kevnar ma ye

porê spî û bedbextî

şahidê temenê min yê têkçûyî ne

li rêwitiya mirina bêdawî

destana xerîbekî gunehkar im

di destê gunehên giyana xwe de

maşika agirê dojehê me

şadiya şev û rojan

bi kirasê êş û kovanan

hatiye pêçandin

li nav gumana hestên jankêş

avjeniyê dikim

keştiya hesreta salên wêran

li bendergeha girava xerîb asê bû

sebira dilê şikestî û fedyok

di devê xençereke tûj de

nalenal e

şîfreya derûniya kul û kederên min

di hembêza bêxewiya şevên tenêtiyê de

veşartî ye

ji brûskên tûj

ji zarokê nava dilê xwe re

leyîstokên bayê azadiyê

ava dikim

çerxa feleka çaxên bêbext

feryad û fîxana min

qet nabihîze

werin min

di xewna awirên dilbera kezîzer de

binax bikin

                 Xizan Şîlan

                 2010-11-22

                 Stockholm