Berî çend rojan û li roja ku sînema kurdî yek ji damezrênerê xwe yê yekemîn winda kir di 9.9.1984an, ew jî naskiriye Yulmaz guney bû, festîvala sînemayê a navnetwî li Duhokê li darket, û gelek encamên baş jê hatin derxistin,
Pêşî, ji bo kesên ku elmanî nizanin û wateya gotina Beg nizanin, ez dixwazim wan herdû gotinan bidim naskirin. Eger ew herdu gotin hatin famkirin, dê hemû mijar hêsan bibe.
Bi Mihrîcana Fîlman a Amedê, em dixwazin berhemên sînemayê yên ku bûne endustrî û li jêr bandora modernîteya kapîtalîst de ji metabûnê wêdetir tu nirxên wê tune ye,
Me berê jî gelek caran nivîsandibû; ‘’Li şûna hestên netewî, hestên partî û serokan hatiye çandin’’. Ji ber wê kurd tarûmar bûne û nikarin mafê xwe bistînin.
Konê Reş -Nizanim bi vê helkeftina diltezin a bîranîna 23 saliya koçkirina Dr. Abdulrehman Qasimlo, çi gotinan derbarî wî bibêjim, çawa wesf û pesnê wî bidim.. Tiştê ez zanim;
Qonaxa ku nuha em têde dijîn qonaxek pir giringe bo avakirina kesayetiya mirovê kurd yê paşerojê , û yek ji alavên serekî di avakirina kesayetiya kurdî de di vê qonaxê de ewe damezirandina sazî û yekîtî û sendîkên nemazebûyî ji nifşên civakê re yên cuda,
Dr.Hisên Kîkî- Herçiqase ku ez tani vê kêliyê jî bawernakim, lê sedcar mixabin wise diyare, ku ew peyama diltezên a ku sheva çarşembê 16.5.2012 Katjimêr 23h ; a koça dawî ya Kurdperwer, dosthez, pisporê nishtegeriyê ê navdar û Siyasetvan Dr. Hisên Kîkî li Nexweşxana Charité li Bajarê Berlînê gihabu min, dibe rastî!!!
Dibe ku carekê li serê texe, tu ji xwe bipirsî, ez kî me? Yan tu li ber neynikê li xwe binêrî û dîsa vê pirsê ji xwe bikî.. lê bi bext ji min re hestê xwe şîrove bikî, hema di wê kêlîkê bi xwe de, gava tu li dengê xwe guhdar dikî, çi bi te re çê dibî..?.
Roj bi roj xuya dike ku di vê sedsalê de, wê Kurd ji vê rewşê rêzgar bi bê. Demê qale yekîtî û destkeftî kurdan dibe, yekser dewlatên mêtinger û dagirker têne bala mirov,ewna hewl didin û dixwazin rê li pêşîya gelê Kurd bigrin û wan belav biki
Dibe ku mirov bi dîtina çavan ji gelek dîmenan re were xapandin , lê tucarî bila baweriya me bi dîtina çavan bi tenê newe , ka çawa gur nabin peza mêşinî , wisa jî masî nabin lawir û durindiyên hovane .
Gelemşeya hin dewletan ku zimanê xwe yê dayikê bikar naynin gava ku azad dibin , gelek rastîyan ji mere diyar dike , ev dewlet an gel ku dibin destê dagîrkeran debû,
Roja pêncşemê 22 nîsanê sala 1898 an , Miqdad Medhet Bêk Bedirxan yekemîn rojnameya kurdî li bajarê Qahire weşand bi navê Kurdistan, bi zimanê kurdî û tîpên erebî.
Bi helkeftina bîranîna roja rojnamegeriya kurdî ya 114 an, ezê bi kurtî li ser dîroka rojnamegeriya kurdî bi axivim:
Bi helkeftina ku di 22 nîsanê de (2012), 114 sal di ser derçûna yekemîn rojnameya kurdî re derbas dibe. Ewa ku mîr Miqdad Medhet Bedirxan li Qahîre, bi navê (Kurdistan), çap û belav dikir, kêfxweş dibim ku ez vê panoramayê li dor weşangeriya kurdên Binxetê ji xwendevanan re raxînim, di gel ku ez cejna rojnamevanên Kurd pîroz bikim.
Ezê rewa çavên şil bidizim,da hew karibin xemgîn bibin,ezê tenahiya xwe bidime kul û kederan..bila serê xwe bermedin ber xwe, çi tiştên ku wan kovan û xemgîn dikin..bila wan bidine min,ewan derdan radestî min bikin, destêwerdanên biyan..navbera me xera dikin.. mane ev bihaneye.. ne…?
Bûyerên wisa mezin, gelekî hestên min tev didin û dixwazim li ser binvîsim, lê ev roja sisya ye ku di hindirê xwe de dikelim û nikarim binvîsim, tenê ji bo ez navê Ehmed Turk ne nvîsim yanî bi paşnava Turk.
Ez gelekî geriyam û min zanî bû bê ez li çi digeriyam, ez li navekî digeriyam û min gelek dîtin ku layiqî apê Ehmed bin.
Rojhilata navîn dikele û bûyer li pêşiya demê dibezin. Bûyer û pêkhatiyan di rojnemeyan de tên nîvîsandin û bi bûyeran re nagihên. Di nîvîsandina bûyer û pêkhatiyan re dereng dimînin.
Bi gumana min kurd xeleka herî lawaz in di şoreşa Sûriyê de, ji ber wê mafên wan di kongira Istanbolê de nehat çesipandin, belê hatin îhanet û piştguhkirin. Li beramberî wê kiryara kirêt, bila kurd şiyar û agahdar bin ku ji yekîtiya wan, ji yekkirina helwest û gotara wan tiştekî din tune ku mafên xwe bi destxînin.
